Rijswijk 4 heeft helaas ook de tweede partij in de derde klasse verloren. Onder het toeziend oog van vele Rijswijkse medeschakers bleek het uiteindelijk een ware thriller te worden, waarin RSC net wat geraffineerder was in de eindfase en toch aan het langste eind trok: 3,5-4,5. Overwinningen waren er voor Rijswijkse kant voor Sebastiaan, Mireille en Joanna, maar uiteindelijk verloor Valerie in tijdnood de beslissende pot. Overigens hadden onze winnaars over geluk niet te klagen... maar daarover later meer in de bordbesprekingen.
Op bord 1 speelde zoals tegenwoordig te doen gebruikelijk Doeke Huitema. Hij bood al snel remise aan, omdat het bij de andere borden op dat moment gewonnen stond (Peter stond een pion voor, Mireille een stuk en Jan de kwaliteit). Uiteindelijk was hij daarmee dus ook snel klaar, maar achteraf had hij beter door kunnen spelen... ach ja. Soms weet je die dingen ook niet van tevoren.
Bord 2 had Sebastiaan achter zich gekregen. Sebastiaan leek aan het langste eind te gaan trekken, en verkreeg wel de betere stelling, maar kwam er niet doorheen. Zijn tegenstander verbruikte echter ontzettend veel tijd, en Sebastiaan sloeg een remiseaanbod daarom ook af. Uiteindelijk ging de arme man door zijn vlag in een remisestelling, en kon Sebastiaan dus het punt noteren.
Op bord 3 moest uiteindelijk de beslissing vallen. Het stond na veel gedoe en gerommel uiteindelijk 3,5-3,5, maar Valerie kon na een gedegen Frans uiteindelijk niet de remise uit het vuur slepen. Ze moest de open e-lijn aan haar tegenstander laten en uiteindelijk kostte dit haar een pion en daarmee ook de partij. Ze probeerde wel uit alle macht nog een remise uit het vuur te slepen, maar uiteindelijk kwam na afruil van stukken de vijandelijke koning binnen en vrat de pionnetjes op. Toen hield Valerie het in tijdnood voor gezien.
Op bord 4 speelde ik zelf. Mijn tegenstander opende nogal timide en ik kon makkelijk doorontwikkelen. Ik maakte in het middenspel echter wel een of twee fouten, waardoor ik een pion verloor. Vervolgens offerde ik de dame voor twee torens en probeerde op actief spel te spelen. Ik verloor echter de kwaliteit, maar de tegenstander zag een venijnig trucje over het hoofd waardoor ik met de lichte stukken binnen kon vallen omdat de koning in het midden van het bord terecht kwam. Uiteindelijk kostte een lange tactische variant hem daarmee de partij (want dameverlies of mat). Daarmee scoorde ik het eerste punt in de partij.
Bord 5 was een ongeluksbord. Peter Ketting kwam al snel een pion voor en verkreeg een goede stelling, maar vergat simpelweg de dames af te ruilen en door te spelen. Hij liet daarmee een ongenadige tegenaanval toe en verloor hardhandig alsnog de partij. Ontzettend zonde, want hij had makkelijk kunnen winnen. Jammer, maar helaas voor onze captain...
Op bord 6 maakte onze interne wedstrijdleider Jan Kommer het zo mogelijk nog bonter. Hij kwam een kwaliteit voor in het eindspel, maar presteerde het om dit toch duidelijk winnende eindspel toch te vergooien en te verliezen. Toen ik halverwege keek, telde ik het punt al, maar uiteindelijk verloor Jan toch. Tijd om die eindspelen nog maar eens te bestuderen Jan...
Mireille had op bord 7 waarschijnlijk de meest doldwaze partij van ons allen gespeeld. Ik vermoed dat er nog wel een staartje aan vast komt... Mireille kwam een berg materiaal voor, maar had wel een vervelende vrijpion tegen. Uiteindelijk kon ze gewoon mat zetten - mat in 1 nota bene - en dit miste ze, waardoor de tegenstander terug in de partij kon komen. Vervolgens deed ze een onreglementaire zet, die de tegenstander niet claimde omdat die het niet zag en doodleuk doorspeelde. Vervolgens promoveerde de vijandelijke pion tot dame, ging de tegenstander echter toch mat, en won Mireille. Tja. Wellicht komt er nog een beroep tegen deze partij, maar ik zie het hard in voor RSC.
Julian Bakx debuteerde op bord 8. Helaas kon hij het in zijn debuutpartij niet bolwerken en gaf hij al snel een paardvork weg, waarna hij teveel materiaal verloor om er nog doorheen te komen. Drieste jeugd, helaas... maar als Julian de volgende keer wat beter oplet, kan hij dit in het vervolg vast wel voorkomen. Het is in elk geval goed dat de jonge jongens ook wennen aan het seniorenwerk, dus we hopen hem nog vaak terug te zien bij onze externe partijen.
Uiteindelijk was het al met al een licht teleurstellende avond. De overwinningen kwamen enigszins gelukkig tot stand en de verliespartijen hadden winstpartijen moeten zijn... soms zit het niet mee. Deze doldwaze avond eindigt daarmee toch wel met een kater. Overigens verwacht ik wel dat voor de volgende externe wedstrijd over twee weken iemand anders de honneurs waarneemt, want ondergetekende is dan afwezig.
Uw vaste verslaggeefster van Rijswijk 4, Joanna van Schaïk